??????? Yazmak... Yazdıklarınızla toplumun huzuruna, okurların kar?Ÿısına çıkmak kolay mı dersiniz?
??????? Bir konuyu ele alır, onunla ilgili verileri, bilgileri zihninizde ?Ÿekillendirir, daha sonra okuyanı sıkmayacak ama okundu?Ÿunda anla?Ÿılabilecek bir kalıba sokar, yazı ?Ÿekline dönü?Ÿtürürsünüz. Bu açıdan bakıldı?Ÿında kolay gibidir. "Ne var bunda, istesem ben de yazabilirim", dersiniz.
??????? Haklı olabilirsiniz, isteseniz yazarsınız da.. Bir üç be?Ÿ.. Bir de bakmı?Ÿsınız siz de bir kö?Ÿeyi dolduruyorsunuz. Be?Ÿenen olur be?Ÿenmeyen olur o ba?Ÿka. Kimini kızdırır kimini sevindirirsiniz, o da ba?Ÿka. Destek ya da ele?Ÿtiri mesajları alırsınız. O da yaptı?Ÿınız i?Ÿin do?Ÿal bir sonucudur.
??????? Ya kendinizle, kendinizden biriyle ilgili bir yazı yazabilmek? Ya; geceyarısı çalan bir telefonun sesiyle, gözlerinizi güçbela aralayıp ahizeyi kaldırdı?Ÿınızda sözcüklerden çok çı?Ÿlıklar duyduktan, ya; ne söylendi?Ÿini ne oldu?Ÿunu tam anlayamadan yı?Ÿılıp kaldıktan, ya; karde?Ÿinizin ölüm haberini aldıktan, O'nu kendi ellerinizle topra?Ÿın koynuna bıraktıktan sonra ve hafta boyunca e?Ÿin dostun akrabaların, kom?Ÿuların taziye ziyaretleriyle, telefonlarıyla ya?Ÿanılan duygu fırtınasının ardından bir yazı yazmak kolay mı?
??????? Ben yazıyorum, daha do?Ÿrusu yazmaya çalı?Ÿıyorum. Bu benim boynumun borcu, kaderim. Recep Yücel benim karde?Ÿimdi. En küçü?Ÿümüzün bir büyü?Ÿü, dokuz karde?Ÿin (ikiziyle birlikte) 7. ve 8. sırasındaydı. Tüm karde?Ÿlerimiz gibi O da dünyaya gözlerini 1955 yılında ekmek kavgasının verildi?Ÿi bir dönemde açtı. O'nun dönemi gazete kitap bayili?Ÿi yaptı?Ÿımız yıllara rastlar.
??????? O'nu 7-8 ya?Ÿlarında iken, sıkça kolunda bir tomar gazete ile bir kö?Ÿe ba?Ÿında ya da bir i?Ÿ yerinin önünde uyurken, veya kı?Ÿta kıyamette gece yarısı di?Ÿer karde?Ÿleriyle birlikte bir e?Ÿek arabasıyla gazeteleri getirip, hükümet kona?Ÿı önündeki büfede tezgaha yerle?Ÿririrken görebilirdiniz. Recep'in ekmek kavgası da a?Ÿabeyleri gibi çocuk ya?Ÿlarında ba?Ÿladı.
??????? Dolayısıyla; ne tam anlamıyla çocukluk ne gençlik ne de olgunluk ça?Ÿını dönemine uygun ya?Ÿayamadı. 1980'in ba?Ÿında babamızın kurucusu oldu?Ÿu ?–z Kulu gazetesiyle birlikte Kulu'da matbaacılı?Ÿa ba?Ÿladı, 1982'de babamızın vefatıyla da Kulu'ya yerle?Ÿti. Daha sonra i?Ÿini ve i?Ÿyerini Ankara'ya ta?Ÿıdı ve Türkiye geneline açılmaya ba?Ÿladı.
??????? Kaymakamlıkların, belediyelerin, askeri birliklerin, okulların basılı evrak, kitap, kırtasiye, bayrak, flama v.b. ihtiyaçlarını kar?Ÿılar, tüm Türkiye'yi il il, ilçe ilçe dola?Ÿır, terörün en acımasız dönemlerinde yolların kesildi?Ÿi, insanların kaçırıldı?Ÿı, araçların yakıldı?Ÿı yıllarda O, do?Ÿuda, güneydo?Ÿuda ve yurdun her yerinde çocuklarının nafakası için dola?Ÿırdı.
??????? Sıcak kanlıydı, insanlarla çok çabuk diyalog kurar, dostlu?Ÿunu kazanır sever sayar, sevilir sayılırdı. Türkiye'nin hangi ilinde ve ilçesinde, hangi makam ve görevde bir ?žereflikoçhisarlı varsa bilirdi. Bir seyyah gibi dola?Ÿırken onları da ziyaret eder, hatır sorar gönül alırdı. Hızlı ve sürekli bir çalı?Ÿma temposu vardı. Böyleydi diye paranın pulun, malın mülkün esiri oldu?Ÿu sanılmasın. O'nun tek gayesi çoluk çocu?Ÿunu muhanete muhtaç etmeden geçindirebilmekti.
??????? Bu çalı?Ÿma temposu, sürekli ve günlerce süren yolculuklar, ya?Ÿadı?Ÿı stres vücudu zorladı?Ÿında doktor ve hastane kapısını çalmaya ba?Ÿladı ama bu O'na hiç iyi gelmedi. Hastaneye gitti?Ÿinde, yattı?Ÿında daha kötü oluyordu. Bu nedenle sa?Ÿlık kurumlarının yeterli ve gerekli sa?Ÿlık hizmetini vermedi?Ÿine inanıyor, mümkün oldu?Ÿu kadar uzak durmaya çalı?Ÿıyordu.
??????? Güvendi?Ÿi iki isim vardı. Biri aile dostumuz İç Hastalıkları Uzmanı Dr. Hayati Kutlu, di?Ÿeri Doç. Dr. Abdulkadir Yücel amcamızın damadı Kardiyolog Prof. Dr. Ali Rıza Erbay idi. Bu iki ismin önerisinden huzur bulur, sa?Ÿlık kurumlarınca verilen tedaviyi onlardan birinin telkiniyle uygulardı. Son iki yıl baya?Ÿı yorulmu?Ÿtu ve farklı rahatsızlıklar ya?Ÿıyordu. Bu nedenle i?Ÿlerini yava?Ÿ yava?Ÿ tasfiye ediyordu.
??????? 4 çocu?Ÿundan 3'ü kızdı, mutlu ve huzurlu bir evlilikleri vardı. ?œniversite'de okuyan o?Ÿlu için; "Onuray da okulunu bitirsin, ondan sonra kö?Ÿeme çekilece?Ÿim" diyordu. Olmadı, amacını gerçekle?Ÿtiremedi, hedefine ula?Ÿamadan, tam rahata erecekken Hak'kın rahmetine kavu?Ÿtu.
??????? Giderken de meslek hayatımın en zor ve a?Ÿır görevlerinden biri olan ardından böyle bir yazı yazma yükümlülü?Ÿünü bana bıraktı. Ruhun ?Ÿad, mekanın cennet olsun Sevgili Karde?Ÿim.
??????????????????????? 12 Nisan 2012
Bu haber 586 defa okunmu?Ÿtur.
? 
? 
? 
? 
? 
? 
? 
? 
