??????? Mevsim kı?Ÿ, yo?Ÿun kar ya?Ÿı?Ÿının ardından, evin yeti?Ÿkin o?Ÿlu toprak damdaki kar yı?Ÿınını kürümek için dama çıkıp, çalı?Ÿmaya ba?Ÿlıyor.
?
??????? Gençli?Ÿin verdi?Ÿi cesaret ve pervasızlıktan olmalı; gencin üzerinde sadece bir gömlek, hava ise çok so?Ÿuk. Durumu farkeden gencin babası a?Ÿa?Ÿıdan o?Ÿluna sesleniyor; "o?Ÿlum ü?Ÿüyüp hasta olacaksın, sırtına bir?Ÿeyler al." ?‡ocuk ise hiç oralı de?Ÿil, belli belirsiz bir ?Ÿekilde; "bir?Ÿey olmaz" dercesine kar kürümeyi sürdürüyor.
?
??????? Baba ise uyarılarının dikkate alınmadı?Ÿını görünce içerden torununu getirtip, tam karın üzerine bırakmak üzereyken genç basıyor feryadı:
??????? - Yapma babaaa.. ?‡ocu?Ÿu hastalandıracaksın... Babanın cevabı malum; aklın ba?Ÿına geldi de?Ÿil mi? O nasıl senin canın ise sen de benim canımsın.
?
??????? Babalar ile o?Ÿullar arasındaki ili?Ÿkiler farklı farklı. Kimi baba-o?Ÿulun ili?Ÿkisi arkada?Ÿlıktan öte dost gibidir. Kimilerinki ise duygular maskelenmi?Ÿ gibi donuk ve so?Ÿuk bir ili?Ÿkidir. Açık ya da gizli. Elbette babalar o?Ÿullarını, o?Ÿullar babalarını çok severler, ergenlik dönemine girerken kendilerine model olarak babalarını seçerler. Ya birinden biri kaybolunca, ya?Ÿamını yitirince.. Baba da acı çeker, evlatta..
?
??????? Ama babanın, annenin acısı bir ba?Ÿkadır, yüreklerde açılmı?Ÿ bir yaradır, zamanın gücü o yarayı kapatmaya yetmez. Bunun için derler ya; Allah kimseye evlat acısı göstermesin. ?‡ocuklar; anne-abanın ölümüne hazırlıklıdır da, anne-baba, çocuklarını kaybedeceklerini akıllarına dahi getirmezler.
?
??????? Bunun içindir ki; anne-baba için çocukların ani ölümü ebeveyni hazırlıksız yakalar, peri?Ÿan eder, acıların en büyü?Ÿüne sevkeder. Ben acıların her türlüsünü ya?Ÿadım. Hem anam ve babam ellerimin arasından uçup gitti, hem a?Ÿabeyim ve kızkarde?Ÿim genç ya?Ÿta ecele yenik dü?Ÿtüler, hem de iki o?Ÿlum trafik kazasında ya?Ÿamlarını yitirdiler. Babam 71, anam ise 73 ya?Ÿında hayata veda ettiler. İkisi de ölümlerinden önce hastalık dönemi geçirmi?Ÿlerdi ve doktorlar her?Ÿeye kar?Ÿı hazırlıklı olmamızı söylüyorlardı.
?
??????? Babam son nefesini verirken ben a?Ÿzımla O'na serum vermeye çalı?Ÿıyordum. Annemin son sözleri ise; "geliyorum Muharrem.." olmu?Ÿtu. Bu beklenen sondu. Elbette üzülmü?Ÿtük, acı çekmi?Ÿtik, kahrolmu?Ÿtuk ama kabullenmek zorunda oldu?Ÿumuzu da biliyorduk. A?Ÿabeyimin ve kızkarde?Ÿimin ölümünde de bir beklenti vardı. İkisi de yakalandıkları hastalı?Ÿın pençesinden kurtulamamı?Ÿlardı.
?
??????? O?Ÿullarımın ölümü ise bamba?Ÿkaydı. "?žeytanımın aklına gelmez" derler ya. ?–yle bir ?Ÿeydi. Gece ile gündüz, siyah ile beyaz, acı ile tatlı, sıcak ile so?Ÿuk gibi zıtlıklar benzeri; bir anda varlar yok oluyordu. Vurgun yemi?Ÿ gibiydim. Her tarafıma kur?Ÿunlar saplanıyor, beynim u?Ÿulduyor, olup bitene inanmakta zorlanıyor, denizin ortasında fırtınaya yakalanmı?Ÿ bir sandal gibi dü?Ÿünceler girdabında savrulup duruyordum. İki kazadan birinin üzerinden 28 yıl, ikincisinin üzerinden ise 2 yıl 9 ay geçti. Yıllar acıları hafifletmek bir yana, daha da alevlendiriyor, kor haline getiriyor.
?
??????? Bu acıyı sadece ben ya?Ÿamıyorum; o?Ÿullarını genç ya?Ÿta topra?Ÿa verme talihsizli?Ÿine muhatap olan Yılmaz Ye?Ÿilöz gibi, Mahmut Koçak gibi, Turgut Gezgen gibi, son olarak 13 ?Ÿehidin anne babası gibi yüzlerce, binlerce anne baba ya?Ÿıyor.
?
??????? Bunları bilen, gören, ya?Ÿayan biri olarak diyorum ki; Berat Amca'nın i?Ÿi bundan sonra daha zor. Bir süre önce can dostu, hayat arkada?Ÿı, sevgili e?Ÿini kaybeden ?žereflikoçhisarlıların Berat Amca'sı, hayırsever Berat Cömerto?Ÿlu, henüz yüre?Ÿindeki o yangın küllenmeden bu kez de o?Ÿlu Rüstem Cömerto?Ÿlu'nun acısı ile tutu?Ÿup kahroluyor.
?
??????? O?Ÿlunun ya?Ÿı ne olursa olsun Berat Amca bir baba ve elinden uçup giden O'nun o?Ÿlu. Ba?Ÿta aile mensupları ve akrabaları olmak üzere sevenleri Berat Amca'yı teselli için ellerinden geleni yapacaklar, metin olmasını isteyecekler ama söylenenlerin hiç biri O'nun yüre?Ÿindeki yangını söndürmeye, evlat acısını dindirmeye yetmeyecek.
?
??????? 21 Temmuz 2011
Bu haber 689 defa okunmu?Ÿtur.
? 
? 
? 
? 
? 
? 
? 
? 
