Ah o eski günler! - Vural Gündüz

10 Temmuz 2013,?15:14 Yönetici

İnsanların ruhu olur da ?Ÿehirlerin ruhu olmaz mı? Olur elbette...

İnsanların ruhu olur da ?Ÿehirlerin ruhu olmaz mı? Olur elbette. İnsanların ruhu, ?Ÿehirlerin ruhunu olu?Ÿturuyor. Ya?Ÿadı?Ÿımız ?Ÿehirler bize, biz ya?Ÿadı?Ÿımız ?Ÿehirlere benziyoruz.

?žehirlerin temelini ço?Ÿu zaman köyler olu?Ÿturur. Köy deyince aklımıza ba?Ÿ, bahçe, tarla, bereket gelir. Sıcaktan kavrulmu?Ÿ dudaklarda yanık türküler, a?Ÿıtlar gelir. Ya da eskiden gelirdi demek daha mı do?Ÿru olur? Günümüzde köylerde çocuk göremiyorsunuz, gençler çoktan solu?Ÿu büyük ?Ÿehirlerde almı?Ÿ durumda. İlkokulda okurken ö?Ÿretmenlerimiz bize "İnsan çok, toprak az oldu?Ÿu için insanlar köylerden ?Ÿehirlere göç ediyor" derlerdi.

Günümüzde neredeyse tarlaları bahçeleri i?Ÿleyecek insan bulmak zor. Sahipsiz bir mezar gibi gözden uzak bir durumda. Ayrık otları evi, ba?Ÿı mezarlıkları neredeyse yutarcasına saklamı?Ÿ. Bazı köylerde az da olsa hayat belirtisi hala var. Ama gençler ba?Ÿta olmak üzere köyde ya?Ÿamaya pek meraklı olan yok.

İstisna olmak üzere köyünden uzak, memleket özlemiyle dolu, hali vakti yerinde olanlar, yılda birkaç gün kalmak için kerpiçten evlerin ortasında betonarme evleri e?Ÿreti biçimde konduruyor. Ba?Ÿka çaresi de yok zaten. ??‡amuru samanla karı?Ÿtırıp, balçık haline getirip güne?Ÿin annacında pi?Ÿirecek kimseleri bulmak artık mazide bir hayal artık. Köylüyü ?Ÿehirliyle birle?Ÿtiren kayna?Ÿtıran yerel pazarların da eski tadı yok artık.

Eskiden pazar demek bolluk demekti, bereket demekti, birbirini göremeyenlerin muhabbeti demekti. Pazar demek ?Ÿehir demek, ?Ÿehir demek kalabalık demekti. Eskiden ?Ÿehrimizde hayvan pazarı, kavak pazarı, bu?Ÿday pazarı, cumartesi pazarı vardı.

Her bir "Pazar Yeri" ayrı bir günün adıyla anılırdı. Yeni yeti?Ÿen ku?Ÿaklar görmeyi bırakın belki bu pazarların ismini bile duymamı?Ÿtır. Pazarcı esnafı mazideki o günlerden çok daha fazla para kazanıyor olabilir. Ama eski muhabbet var mı? ?žehri ?Ÿehir yapan pazarlarda eski tadı bulabiliyor musunuz? Köylerde ya?Ÿayan bir avuç insan yo?Ÿurdunu, sütünü, yumurtasını büyük marketlerden alıyor. Güler misin, a?Ÿlar mısın?

Eskiden köylü ürettiklerini pazarda satar, üretemediklerini alır köyüne dönerdi. Arkasında dostlu?Ÿu, muhabbeti bırakırdı. Kendine özgü olmayan birbirinin benzeri beton yı?Ÿınlarını ?Ÿehirle?Ÿme olarak gördük. Ne yazık! Kendi elimizle kendimizi dört duvara mahkûm ettik. Hiç güzellik kaygısı ta?Ÿımadan. Ya?Ÿadı?Ÿımız ?Ÿehirleri yıpratıyoruz, hoyratça kullanıyoruz. Biraz kıskançlık mı var ne? Bizden sonrasına bir ?Ÿey kalmasın mı istiyoruz?

Hâlbuki kendinden sonrasını dü?Ÿünen tek canlı olarak insano?Ÿlu diye ö?Ÿrettiler bana. Köylerini terk edip ?Ÿehirlere akın eden insanımız, ?Ÿehirlere göç eylerken, asırlardır kendini doyuran toprakların da ölüm fermanını bilmeden imzalıyordu aslında. Bütün bunlara ra?Ÿmen ?Ÿehirle?Ÿmede önünde duramayaca?Ÿımız bir olgu. Ama ?Ÿehirle?Ÿelim, ?Ÿehirli olalım derken mazimizi bir kalemde silmemizde gerekmiyor.

Maziden anı kırıntılarını anlatan büyüklerimize pek kulak vermedik. O devirde nasıl da ya?Ÿamı?Ÿlar diyerek hafiften dalgamızı geçtik. Son model arabalara binip lüks evlerde oturunca kendimizi ?Ÿehirli saydık. Bizden önceki nesiller nerde o eski günler dedi?Ÿinde, bir gün sıranın bize gelece?Ÿini hiç aklımıza getirmedik.

Kısacası; ?Ÿehir demek pazar demek, pazar demek köy demek bunların hepsi bizi biz yapan ruh demek. Sevgili ?žereflikoçhisarlılar ?Ÿimdi hep birlikte bir muhasebe yapalım. Maziye neleri gömdük, gelece?Ÿe ne miras bırakaca?Ÿız?

??????? 11 Temmuz 2013

Bu haber 323 defa okunmu?tur.