Yeri geldiğinde aranmadıktan veya aramadıktan sonra dostluğun ne kıymeti kalır?

     Varlıkta yok yere çekilen, bu sıkıntıların öncelikle sorumlusu biz olduğumuz gibi, ahirde de vazife bize düşmekte. İbret alınmayan tarih tekerrürü ile yok yere çekilen sıkıntılar için de bir hatırlatmada bulunmakta.    

     İnsan atalet ve tembellik zindanından gayret, faaliyet ve hareketle sıyrılıp, ümitle cihazlanıp, şevkli ve tedbirli olarak hayata devam etmeli. Sabırla ve insan haklarına hürmetle devam ederken ferdi fikrimizde gereksiz yere ısrar etmeden meşveretlerle alınan karara uyulup, yüce bir gayeyi hedeflemeli. Üzerimize düşen işlerimizi ona buna havale etmeden, istikamette olduğumuz müddetçe kimsenin bizi doğru yoldan ayıramayacağına kesinlikle inanmalı. Bütün bunların en kuvvetli gizli düşmanı olan tedbirsizlik, havalecilik, üşengeçlik ve rahata düşkünlük şeklindeki kötü alışkanlıklara düşmeden heyecanla çalışıp, gayret ve tedbirler ile hayata devam etmeli. Böylece hayatımız içerisinde çekilen sıkıntılar aza inecek. Zaman zaman tekrar karşılaşırsa tecrübe ettiği tedbirler ile hayatını sürdürmeli.

     Kuvvetli iman ataleti, tembellik ve tenbelliği kabul etmez, izin vermez. İmanın mukavim olması muhabbet ve sadakati hatalardan korur. Böylece hayat; hamiyet ve gayretle huzura kavuşur. Mevcud olan kıymetlerimizi yeniden yokluğa düşürmeden devam eden hayat en takdir edilen hayattır.

    Bu yazı var olanın kıymetinin iyice anlaşılması için kaleme alındı. Olmayan şeyleri kelimelerin arasında aramak hatasına düşmeden, dostların arasındaki kardeşliği zedeleyici lüzumsuz, merakaver heveslerimizi gemleyip; her gün yeni bir şevkle kucaklaşmalı, hasretle mevcudiyetimizin kıymetini bilmeliyiz.

     Unutmayalım, kıymeti bilinen ve şükür gören nimet ziyadeleşir.

    10 Ekim 2019